GROENE RAPSODIE
Een verslaafde dronkaard kent zichzelf niet.
Voltooid het drieste refrein van zijn lied.
Zelfs als zijn huisgezin het hem verbiedt.
Uitpuilende ogen en bedronken gezicht.
Doffe blik, steeds naar het onzekere gericht.
Hij staat roerloos in het niets te staren,
om toch een greintje bezinning te vergaren.
Ondanks de onvoltooide simfonie
en de melancholieke melodie
speelt hij verder deze groene rapsodie.