AFSCHEID

Bij het heengaan liet jij een leemte

van een onvoltooide simfonie.

Waarom heb jij ons verlaten

zonder een woord van troost ?

Het huis is stil en leeg en kil.

De kinderen zijn onwennig en spelen niet meer.

De spanning is te snijden.

Men leest elkaar gedachten.

De deur is open ; het huis is van jou.

Wij verlangen allen naar je warm hart.

Wij hebben misdaan en wij vergeven.

Kom terug in ons midden om te feesten.

Maak het afscheid kort.

Wij roepen je naam.

Kom ons verlossen.

Kom terug ! Kom ... !