VISIOEN

In de huilende stilte

van het spierwitte strand

lag een stille gedaante

in het natte, kille zand.

Plots verscheen het onvoltooid

scheppingswerk op de hoge golven.

Langzaal schoof mijn lichaam

in de gestroomlijnde figuur

van de herboren zeemeermin.

Ik dronk met je lippen.

Je hart klopte in mijn lichaam.

Steeds verder drongen onze lichamen

zich in elkaar, op zoek naar de

bronnen van de nieuwe energie

om tot bevrediging te kunnen komen.

De penetratie was volledig.

Wild-bruisend kwam door de versmelting

de bevruchting van het lichaam

van twee... in-één.

De zingende wind huilde

over het spierwitte strand

de melodie van een visioen.

Alleen de sporen bleven

in het witte zand.