ODE AAN VADER !

Een zachte man met volle levenslust;

zo sterk, zo jong, met een ijzeren wil.

Het beeld van een man, boordevol rust,

lacht nu minzaam naar allen en is zo stil.

Bij zijn heengaan vonden wij geen woorden meer

om dit troosteloos verdriet te beschrijven.

Inmiddels is hij op weg naar de Heer

om voor de Almachtige te mogen verschijnen.

Het beeld blijft onderweg halt houden

om ons te beschermen en te sterken

om voor het verdere leven rust te behouden

om samen door te gaan met het naarstige werken.

Altijd blijft de beeltenis in ons midden

om nooit uit ons bestaan te vervagen.

Kunnen wij nu nog blijven bidden

met onze talloze onopgeloste vragen.